De vrijwilligers en het werk

Beste NL lezers, familie, vrienden en collega´s.
De twee vrijwilligers hebben even tijd gemaakt om jullie op de hoogte te brengen van onze belevingen van de afgelopen week.

Zoals jullie weten is de hostal waar we verblijven niet veel. We zijn wel van kamer gewisseld en hebben nu onze eigen badkamer. Ik zal jullie niet vertellen hoe deze eruit ziet, hij is schoon en dat is alles. De douche is warm en we hoeven niet te wachten om ons zelf te ontlasten!

Het slapen in onze zakken gaat ons steeds beter af hoewel we iedere nacht nog wel wat ruzie hebben met muggen en andere steek en bijt dieren in onze zakken. Deet is de oplossing dus we vergassen onszelf dan ook iedere nacht. Slapen doe we als de beste na een lange dag werken.

De dagen zijn lang maar geven wel heel erg veel voldoening.
Brigitta heeft een paar versleten knieen van het klimmen door de jungle en blauwe plekken op haar kont van het vallen maar ze klaagt niet. Ze vraagt hooguit of ik haar wil dragen naar het internet cafe. Helaas is dat geen optie want ook ik loop de hele dag. Dan wel niet door de jungle maar wel door het parkje waar de kleine diertjes verzorgt worden. Het is gelukkig maar een korte klim want met zakken vol eten, stenen en zand valt dat klimmen ook niet mee.
Ondertussen weet ik alles van het verzorgen van Coatis ( tejones op zijn spaans) een otter, Cuchi Cuchi en waterschildpadden.
Helaas kan ik al mijn coatis nog niet uit elkaar houden en weet dus soms niet of ik de juiste te pakken heb en in de juiste kooi doe. Tot nu toe is het nog gelukt ze niet te verwisselen.

Onze Spaans wordt ook met de dag beter en we leren iedere dag nieuwe woorden. Niet dat we daar een conversatie mee kunnen doen want het zijn woorden die we nodig hebben hier voor het verzorgen van onze dieren. Maar we hebben nog 2 weken hier dus wie weet spreken we het straks toch wat beter. Oefenen doen we dan ook wel maar aangezien hier alles in het engels gaat vanwege de vele verschillende talen spreken we dat een stuk beter.

Het Boliviaanse voedsel is vooral voedsel en we doen daar niet moeilijk over. Na een dag hard werken maakt het allemaal niet zo heel veel uit als het de maag maar vult. De lunch is wat er is en voor nu heeft het ons altijd prima gesmaakt.

We worden hier niet in de watten gelegd maar wel goed verzorgd. De organisatie is namelijk blij met alle vrijwiliigers en de donaties die we doen.
Inti Wari Yassi is een mooie organisatie en heeft veel aandacht voor de zorg van deze dieren die er leven. De welzijn van deze beesten gaat boven alles. We doe er dan ook alles aan om ervoor te zorgen dat de dieren die we verzorgen een beter bestaan hebben ook al weten we dat ze nooit meer zullen kunnen terug keren naar de natuur omdat zij zich er gewoon niet kunnen redden.
Het is jammer dat ze niet worden gesteund door de Boliviaanse regering want er is hier heel veel dieren leed, vooral bij de wilde dieren soorten.

En voor het slapen gaan dan 1 klein verhaaltje wat je hier zoal kunt meemaken.
In de jungle hier worden apen verzorgt, Capucijnapen en Spider Monkeys. De organisatie heeft succesvol een aantal groepen vrijgelaten hier die nu een eigen bestaan moeten opbouwen. Helaas bevat het stuk jungle niet voldoende voedsel en worden ze bijgevoed. Dat gebeurt in een gebied waar geen mensen komen.
Het park is echter ook een toeristische attractie voor Bolivia en daarom lopen er routes voor toeristen doorheen. Door het voeden van deze vrije apen door toeristen worden de apen ook steeds brutaler.
Er zijn 2 alpha mannetjes met een eigen clan die dan ook steeds vaker opzoek gaan naar voedsel dicht bij het park waar wij werken.
Bij het verzorgen van de small Animals hebben wij dan ook vaak voedsel bij ons. Dit leggen we in een keuken neer die op slot kan. Helaas hebben de beide alha mannetjes het raam gesloopt en konden dus naar binnen.
Om 1 van de mannetjes ( Ravi) weg te jagen hebben we een tuinslang aan gesloten op een waterpunt. We hebben geprobeerd hem uit de keuken te hozen. Zonder resultaat. De verzorgers van de apen hebben ze uiteindelijk weggejaagd.
Hierna hebben we het raam gerepareerd met een ijzere constructie zodat ze niet meer konden inbreken.
De dag nadat we het raam hadden gerepareerd zat Ravi weer voor het raam en wij stonden in de keuken. We hebben hem zijn gang laten gaan omdat we dachten dat hij zijn interesse wel zou verliezen in onze keuken en ons.
Helaas weet hij hoe de waterkraan werkt en zetten deze dus maar weer eens aan. Omdat wij de waterslang er nog op hadden aangesloten staan ging hij opzoek waar het water naar toe ging. En plots stond hij voor het raam met de waterslang in zijn hand om ons uit de keuken te hozen. We hebben dan ook hartelijk gelachen om deze actie maar waren niet blij met deze bijdehante aap. We zullen hem dan ook geen nieuwe trucjes meer voordoen, we hebben geleerd van deze ervaring.

En dit is nog maar 1 voorbeeld van alles wat wij hier beleven, vooral met de apen tijden ons werk.
Brigitta heeft mooie foto´s gemaakt van de Spider Monkeys en wat ze daar allemaal wel niet meer kan. Hopelijk lukt het ons de komende week om deze even te uploaden.
En misschien dat Brigitta dan even een leuk verhaaltje voor jullie kan schrijven.

Voor nu vind ik het wel weer even genoeg want het zitten achter een bureautje en typen ben ik ernstig verleert.
Het bevalt hier allemaal prima en al deze belevingen had ik mij niet kunnen bedenken achter mijn bureau de afgelopen 24 jaar, GEWELDIG.

Hasta Luego.