Vrijwilligers the end!

Na 29/30 dagen aaneengesloten vrijwilligerswerk hebben we op 4 juli afscheid genomen van onze Inti Wari Yassi familie.
Het afscheid was vreemd maar wel goed. We zijn er klaar voor om weer verder te gaan. We zullen onze dierenvriendjes uiteraard wel gaan missen.

Ja jullie lezen het goed ik (Monique) heb 29 dagen gewerkt zonder een dag vrij en Brigitta heeft er op verzoek van de organisatie zelfs nog 1 extra gewerkt. Ze kon het niet over haar hart verkrijgen om Gato haar liefde een dag in de kooi te moeten laten doorbrengen.
We werden zelfs gevraagd om nog 14 dagen te blijven. Het aantal vrijwilligers is namelijk met het vertrek van ons en nog 6 andere mensen zo laag dat ze overal handen te kort komen. Hopelijk komen er snel nieuwe mensen. Helaas hebben we nee moeten zeggen want we hebben nog zoveel te zien en te doen voordat we over 4 weken naar huis gaan vliegen.

Het was ons een waar genoegen om te mogen bijdrage aan deze geweldige organisatie. Het is een aanrader.
Zelfs de onaangename en onverwachte gebeurtenissen die minder leuk waren hebben ervoor gezorgd dat we het allemaal als een geweldige ervaring hebben beleefd.
We hebben heel veel mensen ontmoet en leren kennen. Na al die weken samen werken, eten, lol maken en slapen is er een leuke band ontstaan. Een aantal zullen we straks weer tegenkomen in La Paz en Cusco en zelfs in Lima.

In de afgelopen maand hebben we zoveel geleerd, gezien en meegemaakt. Het werken met de dieren in de jungle, ze begrijpen en verzorgen, was een feest.
Zelfs het schoonmaken van de hokken en het lek geprikt en gebeten worden door allerlei insecten heeft bijgedragen tot deze geweldige ervaring. Het nu nog jeuken aan al die bulten is echter minder maar daarvoor hebben we nu een creme gekocht. Leed ook weer geleden.

Het wandelen door de jungle is Brigitta niet in de koude kleren gaan zitten. Haar knieen dienen vervangen te worden zodra we terug zijn.
Op mijn hoofd zitten meerdere bulten van het vele malen stoten van mijn hoofd in de te kleine hokjes. Tja dat krijg je ervan als je vergeet dat je er niet in kunt staan. Het zal ook wel even duren voordat ik weer rechtop zal lopen!
Het soms niet hebben van een douche na een lange dag van soms meer dan 10 uur werken of een koude is zelfs hilarisch na een paar keer.
Onze eerste nacht was zelfs onvergetelijk te noemen toen we door het bed zakte en uiteindelijk maar besloten om er andersom in te gaan liggen. Dat hebben we uiteindelijk zelfs 14 dagen gedaan.
Onze verhuizing naar een (zogenaamde) betere kamer met prive badkamer was ons niet gegund. Ook daar hadden we meerdere malen geen douche. Ach vies het bed in en de volgende dag weer in de vieze werkkleding van de dag ervoor deert na een paar weken ook niet meer. Niemand daar ruikt fris en niemand die ruikt dat je niet fris ruikt.
En dan het aangezicht van onze gehavende lichamen. Zo heeft Brigitta minimaal 300 bulten van allerlei insecten en haal ik makkelijk de 250. Nee dat gaat wel even duren voordat onze huid weer glad en mooi is. Brigitta heeft als afscheidscadeau een mooie beet gekregen van haar "Gatito". Een beetje haar eigen schuld, ze zat in zijn irritatie zone. Gelukkig valt het mee, mooie blauwe plek, dat dan weer wel.
En ondanks dit alles was dit een onvergetelijke mooie maand die we zo weer zouden doen, na 6 maanden rust dan wel.
Alle andere mooie verhalen vertellen we jullie als we weer terug zijn in Nederland. We moeten toch nog wat te vertellen hebben straks.

Ondertussen heeft Brigitta ook mooie foto's geplaatst bij onze laatste verslagen. We zijn nu namelijk weer in de werkelijke wereld terecht gekomen en hebben dus weer wifi en goede internet verbindingen. Het is fijn maar ook weer wennen.
We hebben ons zelf dan ook heerlijk verwend de afgelopen dagen met eten, mojito's en ijsjes. En ja ook met even heerlijk shoppen!

Terwijl ik dit zit te schrijven plannen we ondertussen onze trip verder. Zaterdag zullen we vertrekken naar La Paz. We maken ons weer gereed voor kou en grote hoogtes. We hebben wat extra dikke kleding gekocht en uit onze backpack gehaald. Coca bladeren ingeslagen dus we zijn er weer klaar voor.
Laat het "nieuwe" avontuur maar weer komen, we zijn er klaar voor. De afgelopen 9 weken zijn voorbij gevlogen en we hebben dan ook niet het idee dat we al 2 maanden weg zijn en nog maar een maandje hebben. Veel te kort, misschien nog maar een maandje doen?

Tot in La Paz allemaal.